Sunday, February 28, 2010

பா.ராஜாராமின் கருவேல நிழல் ...


என் அப்பாவுக்கும் தாத்தாவுக்கும் கவிதை எழுதத் தெரியாது ,தெரிந்திருந்தால் ஒரு வேலை ராஜாராமின் கவிதைகளை ஒத்த கவிதைகளை அவர்களும் எழுதி முடித்திருப்பார்கள்,அத்தனை வாஞ்சையானவை இவரது கவிதைகள்.நேசமித்திரனின் அழகான முன்னுரை இக்கவிதை தொகுப்பிற்கு உன்னத அங்கீகாரம்.

"ஏதாவது ஒன்றை இழந்தே
மற்றொன்றைப் பெற முடியும் '
என்று கற்றுணர்த்திய அப்பாவிற்கு "

இவைகளை சமர்பித்ததின் மூலம் இன்னும் சிநேகம் மிகுந்த உணர்வுகள் மேலோங்குகின்றன. காரணம் கவிதைகள் பலவற்றில் பேசப்பட்ட பொருட்கள் ஒரு தந்தையின் தார்மீக வலிகள்.

விடுமுறைகளில் சொந்த பூமிக்கு வந்து மீண்டும் அந்நிய பூமிக்கான பயணத்திற்கு நிர்பந்திக்கப் பட்ட ஒரு மனிதன் தன் வீட்டு முற்றத்து தாழ்வாரத்தில் மத்தியான சாப்பாட்டின் பின் வேப்ப மரக் காற்றுக்கு கண்ணசருகையில் உறக்கமும் இன்றி விழிப்பும் இன்றி ஒரு மயக்க நிலையில் வாழ்வின் சம்பவங்களை மீட்டிப் பார்க்கையில் சந்தோசமும் அற்ற வெறுப்பும் அற்ற ஒரு நிராதரவான பரபரப்பில் மனம் ஊசலாடும்.அந்த மனநிலையை இவரது கவிதைகள் ஒவ்வொன்றிலும் உணர முடிகிறது.

வேரோடு பிடுங்கி நடப்பட்டதான உணர்வு தான்.ஆனாலும் வேர்தூவிகளோடு ஒட்டிக் கொள்ளும் ஈர மண்ணைப் போல சொந்த ஊரின் ஞாபகங்கள் எங்கு போனாலும் அலைகளாய் தாலாட்டி மனதின் அடி ஆழத்து மண்ணை ஈரமாகவே நீடிக்க வைக்கின்றன.

தொகுப்பில் முதல் வாசிப்பிலேயே எனக்குப் பிடித்த சில கவிதைகளை இங்கு பகிர்கிறேன்.

சொல்லிட்டேன் ஆமா ...

"ஓட நடக்க
பேசிச் சிரிக்க
குழந்தைகளை
குளிப்பாட்ட
சோறூட்ட
உனக்குப் போலவே
எனக்கும் வாய்த்தது அப்பா
................................................
கீரை
வாங்கியாந்து
கிணற்றடியில் வைத்து
சிரித்துக் கொண்டே
செத்துப் போக...
உனக்கு போலவே
எனக்கும் வாய்க்கனும் அப்பா."


அப்பாவைப்பற்றியதான மகனின் நெகிழ்வு ,ஆளரவமற்ற ஊர் எல்லை மாமரத்தினடியில் வெயிலுக்கு
ஒதுங்கினால் விட்டு விட்டுக் கேட்கும் கிளிகளின் கீச்சொலிகள் போல நீங்காத நினைவுகளை எழுப்பும் கவிதை.

"ஆற்றங்கரையில் எடுத்த கல்
மினு மினுப்பற்ற வழுவழுப்பு
வீடு வரையில் சேர்க்க இயலாத
ஞாபகக் குறைவு
அங்கேயே கூட கிடந்திருக்கலாம்
ஆளோட பேரோட இருந்திருக்கும்..."

வேலைக்கென்று அயல்நாடுகளில் தஞ்சமடைந்து எனது மண்,எனது மக்கள் எனும் சுய அடையாளங்களை இழக்க நேரும் மனதின் வலி மிகுந்த தேம்பலாக இந்த வரிகளை எடுத்துக் கொள்ளலாமா?

விதித்தது எனும் தலைப்பில் :-

"எல்லா கொலுசொலிகளுக்கும்
உசும்பி விழிக்க
பாத்தியதைப் பட்ட
செவி ஒன்று
இருக்கு தானே."

ஞாபகப்பொதி எனும் தலைப்பில் :-

"குருவிக் கூடுகளையும்
கீச்சொலிகளையும்
மரம் இழைக்கிற போதெல்லாம்
உணர்கிறான்
மனசுள்ள தச்சன் ."

இந்த இரண்டு கவிதை வரிகளும் வாசிக்கையில் உள்ளுக்குள் பலத்த அர்த்தங்களை விரித்துக் கொண்டே செல்கின்றன ,ஒவ்வொருவருக்கும் ஒவொரு விதமாய் தோன்றலாம் அது வாசிப்பவரின் மனநிலை சார்ந்தது,எனக்கு மிகப் பிடித்த வரிகள் இவை.

இலையுதிர் காலம் எனும் தலைப்பில் :-

முதுகிற்குப் பின்புறம் மறைகிற
குழந்தைகளை முன்னிழுத்து
"சித்தப்பாடா " என்று
கண்ணீருடன் சிரிக்கிறார்கள் காதலிகள்

அவ்வளவையும் காரணமாக்கி
சாராயத்தில் குளிக்கிறோம்
சவுதியிலிருந்து திரும்பும் நாங்கள்."

பாவப்பட்ட காதலிகளும் அன்னியப்பட்ட காதலர்களும் இக்கவிதைக்கு நேர்மை செய்கிறார்கள்,வேறென்ன சொல்ல!"ஆட்டோகிராப் "படத்தின் மல்லிகாவை ஞாபகப்படுத்தும் காதலிகள் நிறைந்தது இவ்வுலகம்.

வலி எனும் தலைப்பில் ஒரு கவிதை :-

அம்மாவை நேற்று
வீதியில் பார்த்தேன்...
கருத்து சிறுத்து விட்டாள்
ஏன் இப்படிப் போனாள்
என்று கேட்க விருப்பம் எனக்கு

ஏன் இப்படிப் போனாள்
என்று தெரியும் எனக்கு
எனக்குத் தெரியும் என்று
அம்மாவிற்குத் தெரியும்
பிறகெதற்கு தூசிப் புயல்
.............................................

பேசாமல்
பெண் குழந்தையாய்
பிறந்திருக்கலாம் நானும்

அவளின் சொல்லை விட
அவரின் சொல்
கௌரவமாய் இருந்திருக்கும்
அம்மாவிற்கும் எனக்கும்.

மாமியார் மருமகள் போராட்டத்தில் சிக்கிச் சின்னாபின்னப் பட்டுப் போன ஒரு மகனின் காயமிக்க ஊமை நினைவுகள்.என்ன நினைத்து என்ன? மனைவிகள் அம்மாக்களை விடவும் முக்கியப் பட்டவர்களாய் போய் விடுவது வாழ்வின் கண்ணாமூச்சு ஆட்டம்.இன்றைய மனைவிகள் நாளைய அம்மாக்கள்!

"தனலச்சுமி சின்னம்மை "

நான் தான்
"அப்பா உங்களை ரொம்ப
கேட்டுக் கொண்டே இருந்தார் சித்தி" என்றேன்
"ஆகட்டும்" என்றாள்
மென் சிரிப்பின் ஊடே
சரி தானே...
தனலச்சுமி சின்னம்மைக்கு மேலா
அப்பாவை எனக்கு தெரிந்து விடப் போகிறது?


புன்னகையோடு கடந்து விட்டாலும்,புன்னகைக்கும் போதெலாம் உதடுகளில் உறைந்து விடும் மென் சிரிப்பாய் உள்ளார்ந்த உறவுகளைப் பேசும் மென்மையான கவிதை.

காரணப்பெயர் :-

அப்பாவிடம் ஒரு நிலம் இருந்தது
"பெரியனஞ்சை "என்று பெயர்
பெரியனஞ்சைக்குப் பிறகே
அம்மாவை பிடிக்கும் அப்பாவிற்கு
.........................................................
கொண்டு செல்லும் காஞ்சி ஊறுகாயின்
மண்டி நீரையும் வயலில் உமிழ்வார்
ப்ரியம் பொங்க
.............................................................
காலத்தின் தேய்மானத்தில்
பெரியனஞ்சையை தோற்றார்
அப்பா ஒரு நாள்

பிறகு அப்பா சாராயம் குடித்தார்
வெங்காய கடை வைத்தார்
திரையரங்கில் வேலை பார்த்தார்
யார் அழைத்தாலும் போய் உழைத்தார்
அவ்வளவு இடிபாடுகளுக்கிடையேயும்
இயங்கிக் கொண்டே இருக்க
ஐந்து காரணங்கள்
இருந்தது அப்பாவுக்கு

எங்கள் ஊரில் நிலங்களுக்குப் பெயர்
இருந்தது போல்
காரணங்களுக்கும்
பெயர் இருந்தது

அது...
சுமதி
புனிதா
ராஜா
தேவி
இந்திரா .

எல்லாக் கவிதைகளிலும் ஊடாக ஒரு பச்சை நெருஞ்சி முள்ளை வைத்து எழுதி இருக்கிறார் பா.ரா.

அந்த முள் தைக்க வேண்டிய இதயங்களில் தாராளமாய் தைக்கிறது.

இந்தக் கவிதைகள் இயற்கையைப் பற்றிப் பேசவில்லை ,அரசியல் கிடையாது,காதல் இருக்கிறது ஆனால் இவை காதல் கவிதைகள் அல்ல,சோகம் இழையோடுகிறது சோகக் கவிதைகள் அல்ல ,கஷ்ட நஷ்டங்களைக் கலந்து கண்ட அனுபவமிக்க பக்குவப் பட்ட ஒரு குடும்பத் தலைவனின் தகப்பனின்,மகனின்,ஒரு கணவனின்,காதலனின்...தூரத்து துயரங்கள் படர்ந்த நிராதரவான உள் மனச்சமாதானங்களே இங்கே கவிதைகள் ஆக்கப் பட்டிருப்பதால் கவிதைகளை உணர்ந்து வாசிக்க இயல்கிறது.

1988 முதல் கவிதைகள் எழுதி வருகிறாராம்,கணையாழி,சுபமங்களா,தினமணி,ஆனந்த விகடன் ,கல்கி எனப் பிரபல பத்திரிகைகள் பலவற்றிலும் இவரது கவிதைகள் வெளிவந்திருக்கின்றனவாம்.
இங்கே வலைக்குப் பின் அகநாழிகை தொகுப்பில் தான் முதல் முறையாக இவரது கவிதைகளை வாசிக்க நேர்ந்தது.மிக நல்ல கவிதைகள்.

ஆசிரியர் :பா.ராஜாராம்
நூல் : கருவேலநிழல்
வெளியீடு :அகநாழிகை
விலை : ரூ ௪0

26 comments:

அமிர்தவர்ஷினி அம்மா said...

அழகான பகிர்தல் kaarthika

ஏதாவதொரு சந்தர்ப்பத்தில் நினைவுப்படுத்திக்கொள்ளும் வார்த்தைகளைப்போலவே பா.ராவின் கவிதைகளும்.

அதுவும் அந்த வலி என்னும் தலைப்பு கவிதை, கருவேல நிழலில் படித்துவிட்டு ரொம்ப நேரம் யோசிச்சிட்டே இருந்தேன்.

கலகலப்ரியா said...

பகிர்வு மிக மிக அருமை... நான் இன்னும் அந்தத் தொகுப்பு படிக்கவில்லை.. சீக்கிரம் படிச்சுடுவேன்... ஆனா பா.ரா.வின் கவிதைத் தென்றல்கள் அவரின் உள்ளத்தின் கண்ணாடி...

நட்புடன் ஜமால் said...

நிஜமாய் மனதில் தோன்றியதையே சொல்லிடவா!
-----------------

ஹே! நம்ம “மக்கா”வ நமக்கு சொல்றாங்களா இவங்க

-----------------

பா.ரா - வேற ஏதும் சொல்லத்தேவையில்லை

ரவி said...

மிகச்சிறந்த பகிர்வு....!!! நன்றி !!!

சென்ஷி said...

அருமையான பகிர்வு..

நர்சிம் said...

மிக நல்ல பகிர்வுங்க

சந்தனமுல்லை said...

நல்லா எழுதியிருக்கீங்க உங்க டச்சோட! மிகுந்த மகிழ்ச்சியாக இருக்கிறது.

எளிமையும், மனதுக்கு நெருக்கமும் தருபவவை பாராவின் கவிதைகள்!

KarthigaVasudevan said...

நன்றி சாரதா...

"வலி" கவிதை வாசிப்பவர்கள் அனைவரையுமே யோசிக்க வைக்கிறது தான்.

நன்றி ப்ரியா...நீங்கள் சொல்வது சரி தான்.அகக்கண்ணாடிகள் பா.ரா வின் கவிதைகள்


நன்றி ஜமால் ...
ஏன் சொன்னா என்னவாம்?! நாங்க இப்பத் தானே முழுசா வாசிக்கிறோம்!
:)))

Unknown said...

நல்ல பகிர்வு kaarthika.

Keep going.

KarthigaVasudevan said...

நன்றி செந்தழல் ...

நீங்க நிஜமாவே பதிவை வாசிச்சிட்டு தான் கருத்து சொல்றிங்களா?சென்ற வருடப் பதிவு ஒன்றில் நரசிம் கமென்ட் பார்த்து கருத்து சொல்லும் முறைகள் பற்றி நீங்கள் சொன்ன கருத்து ஞாபகம் வந்ததால் கேட்டு விட்டேன் :)))

நன்றி சென்ஷி ...

நன்றி நர்சிம்...

நன்றி சந்தனமுல்லை ...

முத்துலெட்சுமி/muthuletchumi said...

எல்லாக் கவிதைகளிலும் ஊடாக ஒரு பச்சை நெருஞ்சி முள்ளை வைத்து எழுதி இருக்கிறார் பா.ரா.

அந்த முள் தைக்க வேண்டிய இதயங்களில் தாராளமாய் தைக்கிறது.//

அழகா சொல்லி இருக்கீங்க கார்த்திகா..

KarthigaVasudevan said...

நன்றி செல்வராஜ் ஜெகதீசன் (நீங்களும் கவிஞர் தான் போல இருக்கே!)

நன்றி முத்துலெட்சுமி ...(யாராச்சும் இப்டி மேற்கோள் காட்ட மாட்டாங்களான்னு யோசிச்சிட்டு இருந்தேன்,அப்பாடி நீங்க காட்டிட்டிங்க.நல்ல வேலை! இப்ப தான் நிம்மதியா இருக்கு.
:)))

தமிழ் said...

நல்ல தொகுப்பு

KarthigaVasudevan said...

நன்றி திகழ் ...

பா.ராஜாராம் said...

ரொம்ப நன்றி கார்த்திகா!

வார்த்தைகள் போதாமல் போய்விடுகிறது,சில நேரம். :-)

//எல்லாக் கவிதைகளிலும் ஊடாக ஒரு பச்சை நெருஞ்சி முள்ளை வைத்து எழுதி இருக்கிறார் பா.ரா.//

"ஆமாவாடா? என்று கேட்க்கிறேன் என்னிடம்.

என்னிடம் நான் கேட்ட கேள்விகளிலேயே ரொம்ப பிடிச்ச கேள்வியாக இருந்தது.

:-))

தன்யனானேன் மக்கா.

பா.ராஜாராம் said...

மற்ற என் நண்பர்களுக்கு,

மிகுந்த அன்பும் நன்றியும்!

Thamiz Priyan said...

நல்ல அறிமுகம்... மேலே உள்ளவைகளை கவிதையில் வடிக்கும் ஆற்றல் இல்லா விட்டாலும் உணர்வுகள் அதுதான் என்பதால் கொஞ்சம் கிளறி விட்டது போல் இருந்தது. அறிமுகத்திற்க்கு மிக்க நன்றி!

Ashok D said...

சித்தப்ஸ் புக்க விமர்சனம் பண்றதுக்கு முன்னாடி எங்ககிட்ட பர்மிஷன் வாங்கியிருக்கனும். காபிரைட் எங்ககிட்ட தான் இருக்கு. சரி இந்த ஒருவாட்டி விட்டுர்றோம்... next time permission வாங்கிட்டுதான் அவரோட கவிதைகள வெளியிடனும்.. சரிங்களா...













சும்மானிச்சங்க....:)))

நல்ல விஷயம் செஞ்சியிருக்கீங்க... எனக்கே தோனல இது மாதிரி... பதிவு போட :(

அது சரி(18185106603874041862) said...

நான் இந்த தொகுப்பை படித்ததில்லை...ஆனால் பா.ரா.வின் சில கவிதைகளை படித்திருக்கிறேன்...

சுகமான சுமையாக இருந்தாலும் சில நேரங்களில் சுமையின் வலி மாடுகளுக்கு மட்டுமே தெரியும்...சிதறிப் போன கூடுகளும், அடர்ந்த காட்டின் ஒற்றை மரங்களும்....ம்ம்ம்...அது வேறு!

KarthigaVasudevan said...

நன்றி அக்பர்...

நன்றி பா.ரா...(உங்களது கவிதைகளுக்காக வாசிக்கும் நாங்கள் தான் நன்றி சொல்ல வேண்டும்,ஆனாலும் உங்கள் நன்றி மிக்க மகிழ்வோடு ஏற்றுக் கொள்ளப் படுகிறது ; அடுத்த கவிதை தொகுப்பில் இன்னும் நிறைய நெருஞ்சி முட்கள் இருக்கும் படி பார்த்துக் கொள்ளுங்கள் மக்கா,ராமநாதபுரம் மாவட்டத்தில் நெருஞ்சி முட்களுக்கா பஞ்சம்!!!

:)))

KarthigaVasudevan said...

நன்றி தமிழ்பிரியன்...
சில கவிதைகள் சிறுகதைகளுக்கு உண்டான தன்மையில் மனதில் பதிந்தும் போகின்றன.சிலரது எழுத்துவாகு அப்படி.


நன்றி D.R.Ashok...

அகநாழிகை பதிப்பாளரே அனுமதி கொடுத்தப்புறம் நீங்க என்ன சந்துல சிந்து பாடிட்டு இருக்கீங்க!?































சும்மாச்சுக்கு இல்லை நிஜமாவே தான் சொன்னேன். :)))

நீங்களும் எழுதுங்க...எழுத எழுத இன்னும் வாசகர்கள் பெருகட்டும்.பா.ரா வின் கவிதைகள் அதற்குத் தகுதியானவை.

நன்றி அதுசரி...

உங்க பின்னூட்டமே ஒரு கவிதைக்கான தாக்கத்தை ஏற்படுத்துதே.
:)

பித்தனின் வாக்கு said...

நல்ல கவிதைகள். கேள்விப்பட்டாலும் இதுதான் முதல் தடவை வாசிக்கின்றேன். பகிர்தலுக்கு மிக்க நன்றிகள்.

KarthigaVasudevan said...

நன்றி பித்தனின் வாக்கு...

Sanjai Gandhi said...

மிகச் சிறப்பான அறிமுகம்.. இங்கே குறிப்பிட்டிருக்கும் கவிதைகள் எல்லாம் படித்த மாத்திரத்தில் மனதை ஆக்கிரமிக்கிறது.. மிக நேர்த்தியான நெகிழ்ச்சியான வார்த்தைகள்.. பா.ராஜாராம் அவர்களுக்கு பாராட்டுகளும் வாழ்த்துகளும்.. பகிர்ந்த கார்த்திகாவிற்கும் நன்றி..

R.Gopi said...

நெகிழ்வாக இருக்கிறது படிப்பதற்கு...

பகிர்ந்தமைக்கு வாழ்த்துக்கள் கார்த்திகா...

பா.ரா.வின் தொகுப்பை படித்தே ஆகவேண்டும் என்ற எண்ணத்தை தூண்டி விட்டீர்கள்...

நன்றி....

அகநாழிகை said...

பகிர்தலுக்கு நன்றி கார்த்திகா.