அழுத்தமாகப் போட்டுக் கொண்ட
சில கோடுகளை
அழிக்க முடிந்தும்
அழிக்க நினைத்தும்
அழியாமல் காத்துக் கொள்ளவே
அனுதினமும்
பிரம்மப் பிரயத்தனத்துடன்
கோட்டுக்குள்
தாண்டாமல் நிற்கும்
கால்களுடன்
நிமிர்ந்த நன்னடை
நேர் கொண்ட பார்வை
திமிர்ந்த ஞானச் செருக்கும்
கொண்டவளாய்
நிற்பவள்
.
.
.
.
.
பெண்
14 comments:
புது ஸ்டைல்.
மிகவும் அருமை இந்த கவிதை.
one word!
WOW!
You know Mrs.Dev, writing once in a month is a bad idea, you should write more and more like this.
And also, you should join Tamilish, so that writings like this will reach more people :0))
Superb!
சில கோடுகள் ரேகை மாதிரி அழிக்க முடிவதில்லை. :)
மிஸஸ்.தேவ்..வெகு அருமை!! நச்-னு இருக்கு!!
கோட்டுக்குள்
தாண்டாமல் நிற்கும்
கால்களுடன்]]
இன்னும் எத்தனை நூற்றாண்டுகள் ...
அழுத்தமா சொல்லியிருக்கீங்க
நல்லா இருக்கு.
நன்றி Indy,
நன்றி அது சரி...
tamilish ல இணைக்கறது எப்படின்னு இன்னும் எனக்குத் தெரியலை,முயற்சிக்கறேன் இனி.
//writing once in a month is a bad idea, you should write more and more like this.//
நான் ஒரு மாசம் முழுக்க எழுதாம இருந்தேனா ? ஆச்சரியமா இருக்கே அதுசரி .
நன்றி Vetrimagal
//சின்ன அம்மிணி said...
சில கோடுகள் ரேகை மாதிரி அழிக்க முடிவதில்லை. :)
//
ஆமாங்க சின்ன அம்மிணி
நன்றி சந்தனமுல்லை
நூற்றாண்டுகள் இல்லை ஜமால் ..யுகம் யுகமாய் ...யுகம் கடந்தும் அப்படித்தான்.
நன்றி அமித்துஅம்மா
ஒரு வழியா இந்தக் கவிதை எனக்குப் புரிஞ்சிடுச்சி..
அருமையா இருக்கு.. இது மாதிரி கொஞ்சம் புரியிற கவிதை எழுதுங்களேன். ப்ளீஸ்?
அல்லது திருக்குறள் உரை மாதிரி உரை போட்டிங்கன்னா கூட நல்லா இருக்கும்.
அருமை!
Post a Comment